SHOBU AIKI KYOKAI

SHOBU AIKI KYOKAI - AIKI BUDO

Shobu AiKi Kyokai

Shobu Aiki - Znaczenie Duchowe

„Shobu Aiki” tłumaczy się jako „Święte Aiki” lub „Budo, które tworzy mądrość”, i odnosi się do etapu w praktyce Aikido oraz Aiki-Jutsu, w którym osiąga się stan harmonii i mądrości. Filozoficznie jest to opisane jako ścieżka uniwersalnego współczucia, gdzie prawdziwe zwycięstwo osiąga się w pokonywaniu wewnętrznych konfliktów, a nie zewnętrznych wrogów. Koncepcja ta kładzie nacisk na połączenie się z partnerem, z ludźmi i okolicznościami, w celu osiągnięcia stanu zjednoczonej energii, zarówno dla siebie, jak i w sensie uniwersalnym.

Nazwa Shobu Aiki łączy w sobie słowo „shobu” (oznaczające „bitwę” lub „walkę”) z terminem „aiki”, oznaczającym zharmonizowanie lub połączenie z energią przeciwnika w celu zneutralizowania jego siły. Praktyka ta to podróż po ścieżce rozwoju osobistego, koncentrująca się na pokojowym rozwiązywaniu konfliktów oraz jednoczeniu umysłu, ciała i ducha poprzez trening wewnętrznych sztuk walki. Daito-ryu Aikibujutsu Aiki Shobu-kai - jest to grupa trenująca Daito-ryu Aikibujutsu, przedwojenną sztukę walki, która wywarła duży wpływ na Aikido i Aikijutsu, kładąc nacisk na praktyczne techniki aiki i trening z bronią.

Głębsze znaczenie Shobu Aiki

„Shobu” (聖武) - oznacza „święty” lub „czysty” albo "sakralny" i jest używane do opisania Budo (szlaku czy ścieżki sztuk walki), który tworzy mądrość i osąd (ocenę sytuacji), a razem głęboki i praktyczny wgląd. Niektóre interpretacje, na przykład w Aikido Shobukan Dojo, tłumaczą to jako „pojednanie świata poprzez praktykę aikido”. Termin Shobu łączy dwa pojęcia. Sho (聖) oznacza „święty, uświęcony, mądry lub oświecony”, a Bu (武) odnosi się do „ducha wojownika/wojowniczki”. Razem oznacza to „świętą wojowniczość” lub rozwój umysłu na wzór mędrca w kontekście walki czyli "świętych wojowników", Bushi.

„Aiki” (合氣) to zasada „jednoczącej energii” lub „łączenia sił”. Polega ona na połączeniu się z ruchem atakującego, aby kontrolować go przy minimalnym wysiłku. Aiki (合氣), jako fundamentalna zasada Aikido oznacza „zjednoczenie ducha” lub „zmieszanie i połączenie energii”, "pojednanie z Mocą Bożą". Opisuje ona zdolność do harmonijnego zjednoczenia własnej energii lub ducha, w tym Ducha Boga, z energią lub duchem atakującego, co pozwala praktykującemu kontrolować sytuację przy minimalnym wysiłku i bez zderzenia sił.

Zwycięstwo wewnętrzne: Kluczowym aspektem Shobu Aiki jest dążenie do wewnętrznego zwycięstwa – pokonanie własnych wątpliwości i konfliktów, aby zrealizować swoje przeznaczenie.

Uniwersalne współczucie opiera się na idei twórczej energii wszechświata i duchu uniwersalnej ochrony, opieki i zbawienia, zgodnie z Aikido Sangenkai. „Rzeczy się dzieją”: Jednostki na tym etapie doświadczają „aiki” jako zjawiska naturalnego, bez osobistego z nim związku.

Twórca aikido, Morihei Ueshiba, początkowo nazwał swoją sztukę Takemusu Aiki (twórcza harmonia walki), a później Shobu Aiki, opisując ją jako Budo (drogę walki), która „tworzy mądrość, osąd, umysł mędrca”. „Prawdziwe zwycięstwo” Shobu Aiki postrzegane jest jako wewnętrzne: „pokonanie i zniszczenie umysłu wątpliwości i konfliktu w sobie” oraz urzeczywistnienie swojego przeznaczenia. W istocie Shobu Aiki pochodzące od Księcia Teijuna z lat końca VIII i z IX wieku e.ch., to filozoficzne i praktyczne podejście do sztuk walki, do Budo, które wykracza poza technikę fizyczną, skupiając się na rozwoju wewnętrznym, harmonii z wszechświatem i uświadomieniu sobie swojej prawdziwej natury poprzez oddaną praktykę.

Shobu Aikido nauczane jest w różnych dojo Aikido i Aikijutsu na całym świecie, szczególnie tych, które są częścią organizacji Aikido Schools of Ueshiba (Ueshiba Aikido Gakkai, O'Sensei Aikido Gakkai). Treningi prowadzą instruktorzy, tacy jak William Gleason, Yichihara Imoto, którzy dużo podróżują, aby prowadzić seminaria dla doskonalenia praktyk Shobu Aiki, Aiki Budo. Shobu Aikido jest promowane jako metoda rozwoju osobistego i wewnętrznego, a nie tylko fizycznej samoobrony. Trening Shobu Aiki Budo obejmuje zarówno techniki walki gołymi rękami, jak i pracę z japońskim mieczem (szablą), bokken, katana, z myślą o utrzymaniu spójnego nastawienia i strategii w obu tych dziedzinach. Filozofia ta opiera się na zjednoczeniu przeciwieństw, takich jak ruch i odpoczynek, oraz na przekonaniu, że poprzez intensywny trening można osiągnąć formę duchowego oczyszczenia (Misogi Harai).

Shobu Aiki odnosi się do zasady lub filozofii sztuki walki aikido, a także do nazwy używanej przez poszczególne dojo i organizacje do opisu ich stylu ćwiczeń. Termin „Shobu Aiki” (照武合気) można z grubsza przetłumaczyć jako „promienną/lśniącą harmonię/energię walki” lub „Budo, które tworzy mądrość”. Twórca współczesnego aikido, Morihei Ueshiba (O-Sensei), użył tego terminu później, decydując się na nazwę swojej sztuki „Shobu Aiki” zamiast „Takemusu Aiki”. W istocie Shobu Aiki reprezentuje głębokie, filozoficzne i praktyczne podejście do treningu starożytnych sztuk walki pochodzących z okresu Kamunagara, skoncentrowane na samodoskonaleniu, harmonii i pokojowym rozwiązywaniu konfliktów.

..... c.d.n. .....