Hirokazu Kobayashi Sensei (1929-1998)
Hirokazu Kobayashi - po japońsku 小林裕和 Kobyashi Hirokazu, urodził się dnia 14 lutego 1929, zmarł 28 sierpnia 1998 - bezpośredni uczeń mistrza duchowego aiki-budo ō-sensei Morihei Ueshiby. Na życzenie mistrza propagator aikido poza Japonią, od 1969 roku w Europie. Założyciel Europejskiej Unii Aikido. Pochodził z rodziny zajmującej się produkcją lakierów i emalii, mocno osadzonej w japońskich tradycjach patriotycznych i sintoistycznych, odpowiedniku chińskiego taoizmu.
 |
Kobayashi Hirokazu Shihan - 1929-1998
|
Już w wieku 7 lat Hirokazu Kobayashi uczył się karate, kendo i judo. W wieku 15 lat stacjonował jako pilot kamikadze na lotniskowcu. Kiedy przyszło do jego rozmieszczenia, usterka techniczna uniemożliwiła jego samolotowi dołączenie do lotu śmierci kamikaze ("boski wiatr"). Pozostali członkowie jego oddziału zginęli. Zanim zdążył przybyć na następne „ostatnie rozmieszczenie”, lotniskowiec został storpedowany przez okręt podwodny i zatonął. Hirokazu Kobayashi był jednym z nielicznych, którzy przeżyli pracę jako kamikaze. Po czterech dniach przebywania w wodzie z poważnymi obrażeniami, został uratowany. Przez cały czas mocno trzymał się drewnianych desek i beczek. W 1946 roku jego nauczyciel karate dał mu list polecający do nauki u mistrza Morihei Ueshiba. Z tym listem udał się do Tokio, aby nauczyć się aikido - tajemnej japońskiej sztuki walki.
Słaby stan zdrowia i nędzna kondycja fizyczna popycha małego Hirokazu do uprawiania sztuk walki od 7 roku życia. Jego ognisty temperament już działa, bo od razu zaczyna nie jedną, ale trzy techniki jednocześnie: karate, judo i kendo. Nie robiąc niczego w połowie i uwiedziony ówczesnymi tezami nacjonalistycznymi, zdecydował się wstąpić do wojska od 15 roku życia, co oczywiście było zabronione. Znajduje jednak sposób na oszukanie rekruterów, w szczególności poprzez zmianę liczby guzików zawieszonych na jego kurtce. Będzie we wszystkich konfliktach i na sześć miesięcy przed końcem drugiej wojny światowej postanawia zostać zamachowcem-samobójcą, kamikaze. Los go powstrzyma, jego lotniskowiec zostanie zatopiony, a on będzie jednym z ocalałych. Po powrocie po demobilizacji będzie dokował w tokijskim porcie, wyładowując ryby przez cały dzień.
W 1946 roku spotkał mistrza Morihei Ueshibę (Mori-Hei Ue-Shiba) i zafascynowany jego pokazami pozostał, aż do jego śmierci, jednym z najbliższych uczniów (wraz z innymi powojennymi uczniami Ueshiby takimi jak Kōichi Tōhei, Morihiro Saitō, Seigo Yamaguchi i Shōji Nishio. W 1964 roku otrzymał 7 dan, a w 1968 roku 8 dan aikido oraz rozpoczął prowadzenie dojo dla szkolenia lokalnej policji w Osace. Przed śmiercią mistrz Ueshiba Morihei Soke wyraził życzenie, aby Hirokazu Kobayashi propagował aikido poza Japonią i spróbował wspomagać swego najwybitniejszego ucznia i dyrektora technicznego Kōichi Tōhei 10 dan w niedopuszczeniu do rozłamu w aikido na jaki się zanosiło. Misja nie powiodła się, bo amerykanizacja wszędzie promuje rozłamy pod pretekstem źle pojętej "własnej drogi", chociaż japońskie i chińskie tradycje zalecają podążać wielką drogą nieba w jedności i współpracy wszystkich uczniów mistrza. Kōichi Tōhei nie zdołał się porozumieć z synem Ueshiby, Doshu Kisshōmaru i w końcu musiał założyć własną organizację Ki Asscociation (Stowarzyszenie Ki i Shin Shin Toitsu Aikido) z powodu polityki personalnej (Koichi Tohei miał być dyrektorem technicznym z najwyższym stopniem 10 dan). Kobayashi prowadził dalej swą działalność w Osace w Buiku-kai Osaka, gdzie rozpoczął treningi w 1954 roku, a także okazjonalnie dokształcał się w tradycyjnym stylu Daito-ryu Aiki-jutsu z którego aikido pochodzi.
