Karate tradycyjne, jako sztuka samoobrony, rozwijało się w Japonii przez wiele lat. Jego podstawa techniczna jest oparta na okinawskiej zasadzie to de, która z kolei opiera się na chonfa - chińskiej sztuce walki będącej formą samoobrony bez użycia broni. Podstawą filozoficzną karate tradycyjnego jest japońskie budo (Droga Wojownika), które jest wspólne dla wielu japońskich sztuk walki. Ostatecznie, karate tradycyjne powstało w wyniku połączenia okinawskich form walki i japońskiej filozofii budo. Głównym pojęciem w strukturze technicznej karate tradycyjnego jest todome waza, czyli cios kończący, gdzie pojedyncza technika całkowicie unieszkodliwia przeciwnika. Ta wysoka sprawność techniczna czyni z karate tradycyjnego wielką sztukę.
Nazwa karate
Słowo Karate składa się z dwóch części: kara - „pusta" i te - „dłoń". Przyjęło się więc mówić iż jest to „sztuka walki pustą dłonią". Choć właściwie obecna nazwa Karate, nawiązuje do aspektu filozoficznego i oznacza czyste intencje Karateki, otwartość umysłu i chęć zgłębiania Sztuki Karate. Obecna pisownia Karate pojawiła się dopiero w 1936 roku i została zmieniona przez O'Sensei Gichina Funakoshi oraz grono innych Mistrzów z Okinawy. Skąd się wziął taki pomysł? Otóż po włączeniu do cesarstwa Japonii słynącej z tradycji rycerskich wyspy Okinawy, aby zmniejszyć ryzyko buntów, wprowadzono w nowej prefekturze zakaz posiadania broni. Odpowiedzią mieszkańców było twórcze połączenie własnych tradycji walki wręcz z analogicznymi systemami chińskimi. Tak powstała sztuka walki zwana w różnym czasie TO-DE, Okinawa Te, a następnie od nazw głównych ośrodków gdzie sztuka ta się rozwijała, Naha-Te, Shuri-Te, Tomari-Te. Z końcem XIX w i początkiem XX w wyodrębniły się szkoły Shorei Ryu i Shorin Ryu a na określenie tej Sztuki Walki zaczęto używać nazwy Karate pisanej jako pochodzący z Chin. Z początkiem lat 30-tych XX w Mistrz Gichin Funakoshi zmienił sposób pisania na Karate jako Sztuka Walki "pustą dłonią", którą znamy i praktykujemy do dziś.
20 Zasad Treningu Karate
Swoje poglądy na temat karate Wielki Mistrz Gichin Funakoshi podsumował w "dwudziestu przykazaniach karate". Dwadzieścia zasad karate to uniwersalne prawa, które można odnieść do każdej poważnie ćwiczonej sztuki walki.
 |
| Dwadzieścia zasad treningu karate do |
1. Nigdy nie zapominaj, że w karate najważniejszy jest szacunek. Uczeń winien mieć szacunek dla nauki, innych uczniów, a także życia, które należy traktować z wielką czcią. Szacunek jest tą wartością, która odróżnia człowieka od okrutnego zwierzęcia.
2. Karate nie uderza pierwsze. Ta najbardziej znana maksyma Funakoshiego wyryta jest na jego nagrobku. Należy ją rozumieć zarówno dosłownie ("kiedy masz kłopoty, zablokuj atak przeciwnika, lecz nie oddawaj ciosu; raczej pozwól, aby przeciwnik pokonał się sam"), jak i w znaczeniu metaforycznym ("Cierpliwość i hart ducha są celem tych uczniów , którzy poszukują prawdziwej natury karate").
3. Karate kształtuje prawość. Bycie szczerym wobec siebie samego przynosi korzyść całemu społeczeństwu.
4. Zanim poznasz innych, poznaj siebie samego. Funakoshi nauczył się tej zasady od swego mistrza Azato: "Gdy dobrze znasz siebie i swojego wroga, nigdy nie przegrasz".
5. Znacznie ważniejszy od treningu fizycznego jest trening duchowy. Jest to inna wersja zasady "technika nie czyni człowieka, to człowiek tworzy technikę".
6. Otwórz swój umysł i pozwól mu płynąć. Tej wskazówki mistrz zen, Takuan (1573-1645) udzielił wielkiemu szermierzowi Munenoriemu Yagyu (1571-1646). Kiedy pozwolisz, żeby twój umysł zamarł, tym samym tracisz zdolność do reagowania. Idealnym stanem umysłu jest swobodny i bezpośredni przypływ myśli.
7. Przyczynami nieszczęścia są nieuwaga i zaniedbanie. Większość wypadków w życiu spowodowana jest niedostateczną uwagą i zwykłym lenistwem. Dlatego też adepci karate muszą być stale czujni. Mistrz Funakoshi pozostawał zawsze czujny: kiedy skręcał za róg , kiedy otwierał drzwi, a nawet kiedy jadł pałeczkami.
8. Karate należy praktykować w każdym miejscu i o każdej porze. Prawdziwy trening karate odbywa się wszędzie i trwa dwadzieścia cztery godziny na dobę.
9. Nauka karate trwa całe życie. Zbliżając się do końca swoich dni, osiemdziesięcioletni Funakoshi powiedział o pewnym ruchu, który ćwiczył ponad sześćdziesiąt lat: "Nareszcie to umiem!". Podobno na łożu śmierci Gichin Funakoshi ciągle powtarzał kata w swoim umyśle, starając się je doskonalić.
10. Wszystko, czego doświadczasz, stanowi przejaw karate i odkrywa przed tobą cudowną prawdę. Drugą część tej zasady można przetłumaczyć jako: "karate jest esencją życia".
11. Karate jest jak wrząca woda; jeśli jej dostatecznie nie podgrzewasz, stygnie. Funakoshi mawiał swoim uczniom: "Nieobecność na jednym treningu niweczy osiągnięcia ostatnich trzech".
12. Nie myśl o zwycięstwie. Myśl o tym, aby nie przegrać. Jest duża różnica między pragnieniem zwycięstwa za wszelką cenę, a chęć obrony. Postawa brawury i lekkomyślności prowadzi do destrukcji, zaś w drugim przypadku rozwijamy zdrowy rozsądek i podejmujemy rozważne działania.
13. Reaguj na każdy ruch przeciwnika.
14. Walkę prowadź w sposób naturalny. W sytuacji ataku ćwiczący powinien zachowywać się naturalnie, zmieniając i przystosowując własne ruchy do ruchów przeciwnika, nigdy zaś nie wymuszając siłą ostatecznego rezultatu walki.
15. Swoich rąk i stóp używaj jako ostrych mieczy. Stosując się do tej zasady, ćwiczący nie tylko zamieniają ręce i nogi w śmiertelną broń, ale uświadamiają sobie, jak straszliwym dysponują potencjałem.
16. Przekraczając próg domu, stajesz twarzą w twarz z dziesięcioma tysiącami wrogów. To kolejna maksyma, która podkreśla konieczność zachowania czujności w każdej chwili i nie przesądzania z góry ostatecznego rozwiązania.
17. Jako początkujący, ucz się różnych pozycji walki, jako zaawansowany polegaj na swojej naturalnej postawie. Dla początkującego nauka wielu rożnych pozycji jest bardzo ważna, bo stanowią one podstawę do dalszego rozwoju na drodze karate. Ostatecznie jednak ćwiczący musi pójść dalej i tak opanować ciało, żeby mógł przyjąć najwłaściwszą i najbardziej naturalną postawę.
18. Kata należy zawsze wykonywać poprawnie; w prawdziwej walce zdarzają się błędy. Kata wykonuje się głównie po to, aby rozwijać odpowiednie partie mięśni, wyćwiczyć odruchy i wzmacniać siły witalne. Wiele, a prawdopodobnie zdecydowana większość z tych ruchów, nigdy nie zostanie wykorzystana w prawdziwej walce, ale należy pamiętać, że kata stanowi podstawowy warunek zwycięstwa.
19. Pamiętaj o swoich słabych i mocnych stronach, ograniczeniach swojego ciała, a także o tym, że jakość wykonywanych przez ciebie technik jest względna. Tak więc, jeśli dobrze znasz siebie, znajdujesz się na ścieżce prowadzącej do zwycięstwa.
20. Nieustannie pracuj nad swoim umysłem. Oznacza to ciągłe zgłębianie natury rzeczy; praca ta, w którą zaangażowana jest cała istota ludzka, skoncentrowana jest na usuwaniu wszelkich fizycznych i duchowych przeszkód.
Shoto Niju Kun
Dwadzieścia podstawowych zasad w skróconej formie i transliteracji z języka japońskiego.
Karate-do wa rei ni hajimari, rei ni owaru koto wo wasuruna.
Karate rozpoczyna się i kończy pozdrowieniem.
Karate ni sente nashi.
Karate nie jest formą agresji.
Karate wa gi no tasuke.
Karate jest prawością i wdzięcznością.
Mazu jiko wo shire, shikoshite tao wo shire.
Karate jest drogą do zrozumienia siebie i innych.
Gijutsu yori shinjutsu.
W karate duch wyprzedza działanie.
Kokoro wa hanatan koto wo yosu.
Karate jest lojalnością i spontanicznością.
Wazawai wa getai ni shozu.
Karate uczy nas, że niepowodzenie uderza w nas bardziej kiedy jest rezygnacją.
Dojo nomino karate to omou na.
Karate ma istnieć nie tylko w dojo.
Karate no shugyo wa issho de aru.
Karate jest zasadą dla całego Twojego życia.
Arai-yuru mono wo karate-ka seyo, soko ni myo-mi ari.
Ustanów karate częścią Twojego życia a odnajdziesz spokój.
Karate wa yu no goto shi taezu natsudo wo ataezareba moto no mizu ni kaeru.
Karate jest jak gorąca woda. Jeśli jej ciągle nie podgrzewasz - wystygnie.
Katsu kangae wa motsu na makenu kangae wa hitsuyo.
Nie myśl, że musisz wygrać. Zamiast tego myśl, aby nie przegrać.
Tekki ni yotte tenka seyo.
Duch musi być niepodobny do swoich przeciwników.
Tattakai wa kyo-jitsu no soju ikan ni ari.
Koncentracja i wypoczynek muszą być używane we właściwym czasie.
Hito no te ashi wo ken to omoe.
Twoje ręce i stopy są mieczami.
Danshi mon wo izureba hyakuman no tekki ari.
Karate jest myśleniem, że cały świat może obrócić się przeciwko Tobie.
Kamae wa shoshinsha ni ato wa shizentai.
Mistrzowska pozycja walki dla początkującego, swobodna postawa dla mistrza.
Kata wa tadashiku jissen wa betsu mono.
Kata jest doskonałością stylu, zastosowanie jest następne.
Chikara no kyojaku, karada no shinshuku, waza no kankyu wo wasaruna.
Tak jak łuk karateka musi mieć zdolność kurczenia się i rozciągania, szybkości i powolności oraz analogicznie harmonijnego rozluźniania się i koncentracji.
Tsune ni shinen kufu seyo.
Myśl o drogach do zastosowania tych zasad każdego dnia.
10 Zasad Praktykowania Karate - Itosu Yasutsune Sensei
"Karate nie wywodzi się ani z buddyzmu ani z konfucjanizmu. W niedalekiej przeszłości dwa style zwane Shorin i Shorei zostały sprowadzone z Chin. Obydwa te style mają podobnie silne punkty, których nie należy ani zmieniać ani też łączyć ze sobą. Należy je zachować takimi jakie są. Zostawiam następujące zasady:"
1. Karate jest przede wszystkim uprawiane dla zdrowia, ale także dla obrony siebie lub swoich bliskich. Nigdy jednak nie walcz o nieistotne sprawy. Unikaj awanturników i łajdaków, nie wykorzystuj karate do walki z nimi.
2. Celem karate jest uczynienie twego ciała silnym i twardym. Ćwicząc rozwiniesz też "odważnego" ducha. Gdyby dzieci ćwiczyły karate już od szkół podstawowych to byłyby dobrze przygotowane do służby wojskowej. Zarówno według Napoleona jak i jego pogromcy księcia Welinktona "jutrzejsze zwycięstwa pochodzą z dziecięcych pól zabaw".
3. Karate nie można nauczyć się w krótkim czasie i w łatwy sposób. Ten proces podobny jest do wędrującego stada krów, które idzie w przód bardzo wolno. Bez względu na to jak wolno porusza się stado, ostatecznie przejdzie setki mil i w końcu dojdzie do celu. Jeżeli będziesz ćwiczył pilnie każdego dnia to za 3 tub 4 lata twe ciało zmieni się i zrozumiesz na czym polega karate. Ci, którzy będą uczyć się w ten sposób odkryją esencję karate.
4. W karate najważniejszymi broniami są ręce i stopy, więc powinny być one dokładnie trenowane na makiwarze. Opuść ramiona, stań mocno, kontroluj oddech i swoją energię wewnętrzną - uderzaj w makiwarę każdą ręką sto lub dwieście razy każdego dnia.
5. Ćwicząc podstawy karate musisz mieć wyprostowane plecy, ramiona opuszczone, nogi mocno wsparte w ziemię, a energia i siła musi pochodzić z "tanden".
6. Istnieje wiele technik karate, które trzeba ćwiczyć jedna po drugiej wiele razy. Gdy ćwiczysz to musisz rozumieć cel ruchu i jego zastosowanie. Każdy ruch może mieć wiele różnych zastosowań. Ty musisz wiedzieć kiedy i w jakim kontekście stosować te ruchy.
7. Kiedy ćwiczysz karate musisz tez wiedzieć czy dany ruch jest bardziej użyteczny do treningu czy też do obrony.
8. W czasie treningu powinieneś wyobrazić sobie, że jesteś na polu bitwy. Kiedy blokujesz i kiedy uderzasz stój mocno w pozycji. Blokuj, uderzaj ćwicząc w takim duchu jakbyś walczył naprawdę - wtedy zawsze będziesz naturalnie przygotowany.
9. Twój trening musi być zgodny z twoją aktualną siłą ciała. Jeżeli trening przewyższy twoje warunki fizyczne to nie jest dobrze. Twoja twarz i oczy zaczerwienią się i możesz uszkodzić swoje ciało. Uważaj!
10. Osoby, które ćwiczą karate cieszą się długim życiem. Dzieje się to tak, ponieważ trening karate wzmacnia mięśnie, wspomaga organy trawienne oraz wzmacnia system obiegu krwi."
Pięć podstawowych zasad karate O'Sensei Funakoshi Gichin
 |
| Pięć Istotnych Rzeczy - Karate-Do |
Hitotsu, Jinkaku Kansei ni Tsutomuro Koto.
Istota rzeczy jest w tym, aby doskonalić charakter.
Hitotsu, Makoto no Michi wo Mamoru Koto.
Istota rzeczy jest w tym, aby rozwijać siłę ducha.
Hitotsu, Doryoku no Seishin o Yashinau Koto.
Istota rzeczy jest w tym, aby bronić prawdziwości drogi.
Hitotsu, Reigi o Omonzuru Koto.
Istota rzeczy jest w tym, aby szanować etykietę.
Hitotsu, Kekki no Yu o Imashimuru Koto.
Istota rzeczy jest w tym, aby gorącość (zapalczywość) serca nie przesłaniała męstwa.
Historia tradycyjnego karate
Ewolucja karate tradycyjnego zakończyła się około 1930 roku na terenie Japonii. Podstawowe techniki wzięły swój początek z "to-de", sztuki walki bez użycia broni, która rozwinęła się na japońskiej wyspie Okinawa, gdy ówczesne władze zabroniły ludności posiadania jakiejkolwiek broni. Okinawskie to de oparte było na chińskiej sztuce walki, znanej jako chuan fa. Korzenie chuan fa sięgają ponad tysiąc lat wstecz. Ogólnie uważa się, iż największy wpływ na rozwój okinawskiego to de miała odmiana chuan fa zwana nan pei chun, która kwitła w chińskiej prowincji Fukien.
Rezultatem uzupełnienia filozofii sztuk wojennych o podstawowe techniki to de stało się karate tradycyjne. Nastąpiło to około roku 1600, kiedy rozmaite japońskie sztuki walki zlały się w jedno, zarówno pod względem techniki jak filozofii Właśnie owo stopienie się sztuk walki w jeden system sztuk wojennych zadecydowało o powstaniu budo. Razem zaś z budo narodziła się potrzeba ustawicznego poszukiwania najwyższej doskonałości człowieka.
W obrębie karate tradycyjnego istnieje wiele tak zwanych stylów (systemów szkół). Jednakże dzielą się one na dwie zasadnicze grupy: shuri te (włącznie z tomari te) oraz naha te. Shuri te rozwinęło się w okręgu Okinawy zwanym Shuri (obecnie wchodzącym w skład miasta Naha). Shuri te opierało się na chińskiej chuan fa z roku 1400. Zostało następnie rozwinięte w sobie tylko właściwy sposób w geograficzno-politycznych warunkach Okinawy. Naha te wywodzi się wprost od nan pei chun z lat dziewięćdziesiątych XIX stulecia. Zostało sprowadzone do okinawskiego okręgu Naha bezpośrednio z chińskiego Fukien.
.....................................
LINKI
Karate tradycyjne shorin ryu z Okinawy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz